ODZIAŁ BANKU SPÓŁDZIELCZEGO W KROTOSZYNIE Z SIEDZIBĄ W KOBYLINIE POWSTAŁ JAKO SAMODZIELNA JEDNOSTKA 18 KWIETNIA 1868 ROKU POD NAZWĄ „TOWARZYSTWO POŻYCZKOWE” W KOBYLINIE.
Do jego założenia przyczynili się miejscowi działacze: Ks. Prob. Antoni Szyperski, Dr Bronisław Kutznet (lekarz), Aleksander Langer (kupiec), Józef Biderman (handlarz) i Maciejewski (mistrz piekarski).
Siedzibą Towarzystwa stał się budynek przy ul. Długiej 71 (obecnie ul. Wolności). Potrzeba zawiązania Towarzystwa Pożyczkowego wynikała nie tylko ze względów gospodarczych, ale również względów patriotyczno – politycznych. Chodziło bowiem o opanowanie handlu i obronę ziemi przed eksterminacyjną polityką Niemców. Naciskom, zakazom i ograniczeniom władzy niemieckiej chłop polski i wspierającego go postępowe siły społeczne mogły przeciwstawiać jedynie własną prężność gospodarczą i umiejętność solidarnej obrony, w ramach stworzonych przez siebie organizacji społeczno – gospodarczych. Celem działalności Towarzystwa było przyjmowanie wkładów oszczędnościowych i udzielanie pożyczek drobnym rzemieślnikom i rolnikom, aby ich ochronić przed wyzyskiem. W latach przed I wojną światową płynęły do naszego Banku oszczędności Polaków pracujących w Westfalii i to w takich ilościach, że poważną część tych kapitałów trzeba było ulokować w Banku Związku Spółek Zarobkowych w Poznaniu. W okresie międzywojennym płynęły do naszego banku oszczędności z Francji i Belgii od pracujących tam rodaków.
Ze szczegółowych sprawozdań Banku Związku Spółek Zarobkowych w Poznaniu wynikało, że nasz Bank najtaniej obsługuje swoich kredytobiorców i pod tym względem znajdował się na I miejscu. Bank w Kobylinie został założony jako jeden z pierwszych i dlatego obsługą swą obejmował wioski i miasta z sąsiednich powiatów. Po odzyskaniu niepodległości na początku 1919 r. Bank wziął wybitnie czynny udział w przeprowadzeniu subskrypcji i pożyczki państwowej co zaowocowało dostarczeniem do Skarbu Narodowego poważnej ilości marek niemieckich w złocie i srebrze.
Wybuch II wojny światowej przerwał działalność Banku. Odtąd agendy banku przejęła hitlerowska „Kreis-Sparkasse”, która windykowała należności od dłużników, nie udzielając jednocześnie żadnej pomocy kredytowej. Wznowienie działalności nastąpiło w 1946 r. i praktycznie Bank zaczynał od niczego. Odzyskana została część dokumentów, na podstawie których można było ustalić majątek banku, ale praktycznie nie było żadnych środków do podjęcia działalności bankowej. Siedziba banku mieściła się w ratuszu, ale po krótkim czasie przeniesiono ją do jednej z kamienic w rynku, a w 1969 r. do nowo wybudowanego budynku przy Al. Powstańców Wlkp. 39.
Do 1949 r. Bank nosił nazwę Bank Ludowy w Kobylinie, potem przekształcono go na Gminną Kasę Spółdzielczą podporządkowaną Bankowi Rolnemu a następnie NBP. Zajmował się wtedy wyłącznie obsługą finansową rolnictwa. W 1958 r. przyjęto nazwę Bank Spółdzielczy w Kobylinie. Został też rozszerzony zakres działań – bank przejął całość kredytowania gospodarki chłopskiej i pozarolniczej gospodarki uspołecznionej. W dniu 1 stycznia 1999 r. Bank Spółdzielczy w Kobylinie, zgodnie z obowiązującymi przepisami o łączeniu banków spółdzielczych, stał się Oddziałem Banku Spółdzielczego w Krotoszynie, umacniając jednocześnie pozycję jednostki macierzystej na rynku instytucji bankowych Bank Spółdzielczy w Krotoszynie działa w oparciu o prawo spółdzielcze, prawo bankowe, ustawę o funkcjonowaniu banków spółdzielczych, ich zrzeszaniu się i bankach zrzeszających. Zgodnie ze statutem bank działa na terenie Województwa Wielkopolskiego oraz na terenie sąsiedniego powiatu milickiego w Woj. Dolnośląskim.
Bank Spółdzielczy w Krotoszynie jest zrzeszony w SGB-Banku Spółka Akcyjna w Poznaniu oraz przystąpił do Spółdzielczego Systemu Ochrony SGB wraz z 196 Bankami Spółdzielczymi oraz Bankiem Zrzeszającym SGB-Bank S.A.
(przygotowano wg materiału opracowanego przez Bank Spółdzielczy)
